Ik ben in april en mei 2020 met verlof geweest, maar heb vanaf juni thuis gewerkt. Sindsdien heb ik ‘zoom’-meetings gehad met anderen van mijn kantoor, waaronder mijn baas, en hebben we een-op-eenvergaderingen gehad, vaak nadat de anderen zich hadden afgemeld. Ik weet dat we allemaal wel eens hebben gehad dat mensen nog in hun pyjama rondlopen als ze met hun kantoor praten. Na onze eerste ‘zoom’-meeting vroeg Tim me om me voor onze ‘one on ones’ te kleden in mijn ‘speciale outfits’, zoals hij ze noemt: hoge hakken, een kort rokje en een half doorschijnende blouse, ongeveer zoals ik een dag per week op kantoor draag als traktatie voor hem, maar met een jasje om mijn blouse te bedekken. Ik moest dat jasje op mijn stoel laten liggen of ophangen als ik naar zijn kantoor moest gaan. Ik stemde toe, maar alleen op de één op één gesprekken, niet onze algemene gesprekken. Op onze zoom-gesprekken vindt hij het leuk om mij te controleren, om ervoor te zorgen dat ik net zo meegaand ben (geen ondergoed) als ik op kantoor zou zijn.
Sinds de zomer van 2019 was ik steeds vaker met ondergoed -virtueel elke dag- naar het werk gegaan, een toestand die door mijn man en mijn baas werd gefactureerd. Maar mijn man David houdt ervan om dares toe te voegen om uit te voeren, dus ik heb ook andere dingen gedragen op speciale dagen:- soms is het een jarretelgordel om mijn kousen vast te houden; Tepelklemmen; buttplug; schaamlipklemmen; bondage bh. Als ik een bijzonder kort minirokje droeg mocht ik een panty met open kruis dragen enzovoort.
Op een dag tijdens een zoom call in juli droeg ik een van mijn doorschijnende topjes en vroeg Tim me om een andere man toe te laten tot onze meeting, ik stemde min of meer toe terwijl het gebeurde, (ik moest klikken om de verbinding toe te staan en het was bijna een automatisch antwoord) denkend dat het waarschijnlijk Terry zou zijn, maar dat was niet zo, het was een andere man van een van onze andere kantoren, ik probeerde te doen alsof alles normaal was, maar ik voelde me er eigenlijk heel goed bij en verlengde opzettelijk het gesprek. Ik zat te denken in hoeverre ik wel of niet bloot was, misschien had hij geen goede verbinding of resolutie op zijn laptop, en in ieder geval was mijn topje niet echt see thru, alleen een beetje doorschijnend.
Nadat iedereen zich had afgemeld ging ik koffie zetten en vergat daarbij hoe ik gekleed was, ik dacht meer aan het werk dat gedaan moest worden. Terwijl ik in de keuken mijn koffie dronk en me afvroeg hoe ik Tim’s opdracht voor hem zou uitvoeren, kwamen mijn beide zonen en een andere vriend binnen, ik herinnerde me alleen hoe ik gekleed was door hun reacties die in hun ogen weerspiegeld werden. Misschien waren het de zwarte stiletto’s met hoge hakken, het korte rokje en het doorschijnende topje, een outfit die nogal misplaatst was in een thuiskeuken.
Nog steeds in dezelfde outfit ‘face-timed’ ik David op zijn kantoor tijdens de lunch, hij verzekerde me dat hoewel je gemakkelijk kon zien dat ik geen bh had, je ‘niets kon zien’. Terwijl hij dat zei, trok ik mijn bloesje voor hem uit, me niet realiserend dat hij in een personeelstoilet was en een collega van hem voorbij liep en me gezien moest hebben, want hij deed een dubbele take. Ik kreeg een enorme glimlach, David een schouderklopje en een ‘leuk’, in plaats van in verlegenheid te worden gebracht kreeg ik een behoorlijke klap.
Na die dag nam ik me voor wanneer ik een zoom call zou doen – dat was altijd ’s morgens en toen nog één keer per week – ik in mijn ‘speciale outfit’ zou komen. Ik maakte me ’s morgens zo klaar en bleef tot de lunch zo gekleed, ik ging zo door het huis, wie er ook maar in de buurt was. Toen Tim dat ontdekte, was hij geïntrigeerd en vroeg hij of ik mijn laptop naar de keuken wilde verplaatsen (ik zat meestal in de kleine studeerkamer die we hebben), zodat hij mijn zoons en af en toe hun vrienden kon zien binnenkomen en weggaan. Het kietelde hem dat mijn kleding zo onthullend was en hij smeekte me voortdurend om voor doorschijnende bloesjes te gaan. Ik wist toen al dat ik daar uiteindelijk onder druk van hem of David mee zou instemmen.
Ik moet uitleggen dat de studeerkamer in dit huis een klein kamertje op de begane grond is, naast de voordeur, de gang en de keuken, met als enige deur een uitgang naar de gang. Met een bureau, een stoel, een archiefkast en een boekenplank is het in principe vol.
Tim had de afgelopen twee jaar voor mij (of hem) twee zeer doorschijnende blouses gekocht, en daar waren er nog eens twee bijgekomen. Op kantoor (vóór de lockdown) sprak ik af om één keer per maand ’s middags mijn blouse te ruilen voor één van die doorschijnende blouses, op voorwaarde dat ik een jasje droeg. Ik bewaarde de bloesjes thuis en nam er één mee voor die dag, maar op een dag vergat ik het natuurlijk. Hij liet me die middag naakt onder mijn jasje gaan en eigenlijk was het best lekker, het was niet anders dan de eerste keer dat ik zonder ondergoed naar binnen ging, ik werd behoorlijk opgewonden, want in tegenstelling tot de afwezigheid van ondergoed, liet mijn jasje zien dat ik er ‘misschien’; of ‘mogelijk’, of ‘waarschijnlijk’ naakt onder was.
Tim vroeg me een van die doorschijnende blouses te dragen voor onze zoommeldingen (zonder jasje), maar ik aarzelde, ik had er geen moeite mee dat misschien nu al 4 of 5 andere mensen in de loop van de laatste vier zoommeldingen me in een doorschijnend topje hadden gezien, maar deze doorschijnende blouses zijn zo doorschijnend als kousen, en bovendien ging ik niet de halve dag in zo’n ding rondlopen in mijn huis. David zei: “Waarom niet?
Dus op een dag, toen iedereen zich had afgemeld, vroeg Tim me naar de studeerkamer te gaan en op zijn verzoek trok ik mijn bloes uit en daarna mijn rok, waardoor ik, omdat het hoogzomer was, alleen nog mijn hoge hakken aanhad. Het voelde heel vreemd om zo thuis te zijn, iedereen was uit want mijn ‘speciale outfit’ was waarschijnlijk niet meer zo speciaal voor de jongens en de zoom van die dag ging veel later door. Ik kon door de grote erker over de voortuin uitkijken, maar ik voelde me ook een beetje bloot, niet zeker of iemand die vanaf de weg langsliep me daar topless zou zien zitten, maar misschien zou de glasglans me redden. Tim liet me ongeveer 30 minuten met hem aan de lijn blijven, nadat hij zich had afgemeld, ging ik naar de keuken en zette koffie, ik voelde me best goed in mijn eigen huis, gewoon op mijn hoge hakken, ik liep van kamer naar kamer, gewoon voor de gezelligheid. Ik had geen idee wanneer mijn jongens terug zouden komen en of ze ook vrienden bij zich zouden hebben, maar dat voelde spannend, want ik zou wel eens betrapt kunnen worden als ik in de verkeerde kamer was als ze aankwamen.
(Twee weken later).
Tim had de dag tevoren gebeld en me gevraagd een van de doorschijnende topjes te dragen, maar met een onuitgekleed jasje, ik kon niet echt bedenken waarom niet, ik had me misschien wel een dozijn keer zo gekleed in het eigenlijke kantoor, misschien betrapte hij me op het juiste moment omdat hij zijn geluk erop waagde dat ik afzag van het bloesje, zoals ik een keer in zijn kantoor had gedaan en naakt onder het jasje zou zijn. David had een diep fluwelen jasje voor me gekocht (nadat hij had gezien dat Gwyneth Paltrow er tijdens een interview ook zo een droeg), dat niet alleen is uitgesneden om een diep decolleté te laten zien, maar ook maar één knoopje heeft, bijna ter hoogte van mijn navel, dus een beha dragen is uit den boze, en David stond erop dat ik het net zo zou dragen als zij, dus uiteraard naakt eronder. Ik had het nooit naar kantoor gedragen (wat David wilde en Tim ook zou doen als hij het wist). Ik had het maar een paar keer gedragen, beide keren naar restaurants met vrienden op wat David zijn “Hotwife dares” noemt.
Het telefoontje de volgende dag was om 9 uur en ik stelde me op in de keuken zoals ik de vorige 20 telefoontjes had gedaan. Vier andere mensen belden die ochtend en ik zat daar, niet beseffend dat met een stoel met hoge rugleuning en een jasje dat stijf was van de botten, het omhoog was gekomen en het toch al gapende decolleté nog verder uit elkaar was gegaan. Toen ik me bewoog om een vijl te pakken en ik een ademhaling van een van de jongens hoorde, zei Tim later, toen de andere zich had afgemeld, dat ik misschien 3 seconden met een tepel had geknipperd; het was precies wat hij wilde en hij gaf toe dat hij was klaargekomen toen ik het deed, niet omdat hij het zag, maar omdat de anderen het hadden gedaan. Ik was een beetje boos op hem (natuurlijk) en zei ‘nou volgende week, misschien ben ik dan wel zo’ en trok mijn jasje uit en gooide het door de kamer op een zachte stoel. Ik stond op zodat hij kon zien dat ik niets anders aanhad. Dat was Davids idee geweest toen hij me zich die ochtend klaar zag maken.
Zijn reactie was: ‘O mijn God, zou je dat doen? Ik daag je uit!’ en zo nog een minuutje of zo. Ik was een beetje boos op hem dat hij zo met me wilde pronken, we vertrokken en ik kalmeerde, en rationaliseerde dat hij niet anders was dan David om mij anderen te laten flitsen, maar ik realiseerde me ook dat ik meer dan een beetje opgewonden was.
Het was nu ver na 10 uur en ik was koffie aan het zetten, mijmerend over wat er was gebeurd, ik was niet vergeten dat mijn twee jongens nog boven lagen te luieren, maar wist dat ik redelijk veilig was.
Afgelopen zomer (2019) had Tim me eerder uitgedaagd om naakt op het werk te zijn en ik denk dat ik dat misschien 3 keer had gedaan zodra iedereen in ons kantoor was vertrokken, tegen de lente van 2020 drong hij erop aan dat ik langer zou gaan en zoals ik hierboven al zei was ik een paar weken eerder thuis ongeveer 90 minuten naakt gegaan, ik had afgesproken dat ik een hele middag in alleen hakken zou doen als het alleen Tim en ik in het kantoor waren. Ik zei hem dat ik erop zou vertrouwen dat hij me er niet in zou luizen, maar ik wist wel dat hij dat zou doen.
Naaktdag
Nadat ik David had verteld over de laatste keer dat ik in niets anders dan hakken door het huis liep en over mijn naaktheid op het werk, stelde hij opnieuw voor dat ik ‘een naaktdagje thuis’ zou doen. Ik weet precies waar hij dat idee vandaan had, namelijk van mijn zus, ja zij heeft vaak verteld dat zij een hele dag in principe naakt heeft rondgelopen (zie hieronder). Paul gebruikte *** een willekeurige dag per maand voor haar om dit te doen toen ze voor het eerst samen waren en totdat haar oudste zoon 5 of 6 was, waarna het moeilijker werd, maar meer recentelijk waren ze weer begonnen met spelen. Toen ze het voor het eerst speelden en het op een werkdag werd getrokken, kon ze in de winter gewoon een paar hakken en een jurk met maillot dragen. Ze werkt als tandartsassistente en dus moest ze het jurkje uitdoen en de bijgeleverde witte overall aantrekken, ze was er zeker van dat veel patiënten het merkten. Maar zij was net als mijn vriendinnen Viv een van die meisjes die als ze een panty droegen geen slipje of ondergoed droegen. Op het werk vond hij het goed dat ze een open krukpanty droeg.
David is er helemaal van overtuigd dat mijn beide jongens me al vaker volledig naakt hebben gezien en wees erop dat als we niet door Covid waren getroffen, ik vrijwillig naakt voor hen en hun vrienden op het podium zou staan. Ik wist dat min of meer, warm voor het idee, ik had David gevraagd wat de regels daarvoor waren. Hij zei dat als ik opstond ik mijn gebruikelijke ochtendroutine zou doen van wassen, haar en make-up, maar dat ik gewoon een paar hoge hakken zou aantrekken, met kousen en een jarretelgordel (naakte dagkledij) plus wat juwelen zoals een halsketting om de dingen aan te vullen; en zo zou blijven gedurende de hele dag tot bedtijd. Hij legde uit dat als ik helemaal naakt was, ik betrapt had kunnen worden net uit de douche of iets dergelijks, met kousen en jarretels aan en met sexy hoge hakken was het duidelijk dat ik zo ‘gekleed’ was. Ik kon zien dat het iets was wat hij me echt wilde zien uitproberen. Het idee wond me op, maar ik was bang. Ik ben in het verleden zo met hem uitgegaan, met een lichte jas aan, naar de bioscoop en naar de kroeg; deze zomer ben ik zo uit geweest toen ik boodschappen deed voor Ben.
Toen had David voorgesteld dat ik het in delen zou proberen. We zaten nu midden in de schoolvakantie, en in de week ervoor was ik twee ochtenden precies op tijd opgestaan als hij beneden kwam om voor ons beiden ontbijt te maken, in het vertrouwen dat de jongens niet voor 10 uur uit hun slaapkamer zouden komen, ik zou David om 8:15 naar zijn werk zien gaan en de eerste dag tot 9 uur blijven en de volgende dag tot 9:30. Beide ochtenden had hij me gekust en me in de deuropening achtergelaten terwijl hij in zijn auto stapte en wegreed; daarna bewoog ik me door het huis net zoals ik zou hebben gedaan als ik volledig aangekleed was geweest, alle gordijnen opendoen enzovoort. De tweede keer hing ik zelfs de afwas op in de tuin, wat mijn eigen idee was.
Later die week daagde David me uit om rond 14.00 uur naar de tuin te gaan, me helemaal uit te kleden en een uur lang te zonnebaden, ongeacht wie er in de buurt was of niet. Ik deed het, ik stemde er alleen mee in omdat ik vrij zeker was dat ik alleen zou zijn. Op zijn aanwijzingen kleedde ik me uit in mijn slaapkamer en ging naar beneden – op die manier kon ik niet vals spelen door mijn kleren te pakken!
Ik wist, net als David, dat als de jongens eenmaal weer naar school waren, ‘naaktdag’ beter te doen was tussen half negen en drie uur ’s middags en de kans dat je gezien of betrapt zou worden heel, heel klein was; een postbode of bezorger, misschien een buurman. Maar tijdens de vakantie kwamen er steeds vrienden van onze jongens langs, op elk moment. Die ochtend had ik mijn 3de naaktdag ’s morgens ontbijt gedaan alvorens mijn jas aan te trekken, voor het gesprek zoals David me had uitgedaagd en daarna om 11 uur ’s morgens en nogmaals om 14 uur ’s middags telkens een uur te doen ongeacht wie er in de buurt was en onze bovenkamers waren verboden terrein.
Dus die dag liet ik opzettelijk mijn jas in de keuken achter en nam mijn koffie en ging naar de studeerkamer en werkte daar tot de middag. Mijn hartslag steeg toen ik mijn jongens naar beneden hoorde komen om te ontbijten, maar geen van beiden kwam me zoeken.
Ik werd niet betrapt, maar dat is een deel van de opwinding. Ik had geluk, want de volgende dag kwam een oudere buurman langs met wat overtollige groenten die hij had gekweekt; twee vrienden van mijn jongste zoon kwamen opdagen, maar ik had hem letterlijk net 10 minuten op pad gestuurd, hij was op dat moment nog niet terug, dus liet ik ze binnen en de postbode had een ‘getekend voor’. Ik moest in alle gevallen naar de deur gaan. Ik vroeg me af hoe ik het gedaan zou hebben als ze allemaal de vorige ochtend waren langsgekomen.
Mijn zus vertelde me dat ze soms één van Pauls formele overhemden draagt met alleen een paar hoge hakken, de mouwen oprolt en maar een paar knoopjes dichtdoet, of misschien drie om mee te beginnen. Ze zei dat ze dit vaak in huis had gedaan, waarbij Paul vaak bepaalde hoeveel knopen er dicht moesten en welke. Ze gaf toe dat ze begon met een overhemd aan en twee knopen, dan slechts één, uiteindelijk geen knopen en uiteindelijk geen overhemd! Ze gaf toe dat ze nu één keer per maand een ‘overhemddag’ hield, waarbij de dag en de knopen toevallig werden gekozen en ze zelfs naar Tesco’s moest gaan.