Ik ontmoette Cassie op het seks kamp
Dit zou fenomenaal, ongelooflijk, ondraaglijk lastig worden. Oh zeker, het klonk geweldig in theorie. Net als elk ander stom sociaal idee in de menselijke geschiedenis. Theorie werkte goed omdat theorie schoon is. Als je echte mensen in de mix zet… wordt het rommelig.
Mijn ouders waren, zo niet hippies, dan toch minstens hippie-aanhangers. Ze dachten dat we met genoeg liefde en geluk deze wereld konden maken. Ik, daarentegen, ben een meedogenloze pragmaticus. Ik ben ook verlegen, dus ik doe het hele liefdesgebeuren liever van een veilige afstand. Of, als dat niet lukt, doe ik het graag in het geheim.
Dat wil zeggen, ondanks dat ik hippische ouders heb die het meer dan prima zouden vinden als ik de hele tijd seks zou hebben, ben ik klaar in de brugklas en nog steeds maagd. Ik ben er niet verbitterd over, ik haat vrouwen niet en denk niet dat ze teven zijn omdat ze niet met me naar bed gaan. Ik heb nog nooit een doel dat ik voor ogen had niet gehaald. Mijn maagdelijkheid verliezen stond nooit hoog genoeg op mijn prioriteitenlijst om een doel te worden.
Maar ik hou mijn ouders graag tevreden, en mijn ouders vonden het vreemd dat ik geen seks had. Dus toen ze me vertelden over dat hippische seks kamp, nam ik het aanbod moeizaam aan. Ik weet het, ik weet het. Ik ben een tienerjongen. Ik zou op zo’n aanbod moeten springen. Maar serieus, heb je er ooit aan gedacht hoe ongemakkelijk het zou zijn? Ik bedoel, bedenk eens wat voor soort mensen naar een kamp gaan om hun maagdelijkheid te verliezen.
Sorry voor het beeld.
De bus naar het kamp bevatte meer nervositeit dan ik ooit op één plek heb gezien. Het was zo dik dat ik verwachtte dat het uit de lucht zou condenseren als een soort exotische, tot nu toe onbekende vloeistof. Om in deze bus te mogen, moest je a) ouders hebben die het goed vonden dat je seks had, en b) nooit seks hebben gehad. Als ik dobbelstenen had, had ik een D&D spel kunnen leiden. Als ik een pistool had, had ik de bus gekaapt en ons naar een sci-fi conventie gebracht. Ik zou hartelijk bedankt zijn.
We waren allemaal nerds, nerds en losers. Niemand maakte oogcontact.
Het was een volkomen stille 45 minuten, alleen onderbroken door gehoest. Ik vraag me af wat de buschauffeur dacht. Ik vraag me af of hij dronken moest worden om ons te vergeten.
Het grappige was dat we hier allemaal mee hadden ingestemd. We hadden allemaal heel wat formulieren gelezen, en onze toestemming gegeven, en interviews doorlopen om zeker te zijn dat we geen gewelddadige psychopaten waren, en ons voorkeurs geslacht opgegeven en al dat soort dingen.
Mensen denken dat ouders zoals wij niet veel van hun kinderen verwachten. Ze hebben het mis, het zijn gewoon verwachtingen die de meeste mensen niet eens opmerken. Het maakt het nog moeilijker om niet aan die verwachtingen te voldoen. Ik bedoel, weet je hoe een loser je je voelt als je geen drugs gebruikt zoals je ouders verwachten?
Als je het woord nerd hoort, denk je aan een bepaald lichaamstype. Of misschien denk je aan één van de twee lichaamstypes. Je hebt dunne nerds zoals ik, en je hebt de dikke nerds. Maar het zit zo: die stereotypen vertellen niet het hele plaatje. Ze mogen dan overheersen, maar ze vertegenwoordigen elk slechts één standaardafwijking van de bevolking. Dan blijft er ongeveer 32% van ons over die er niet uitzien zoals je zou verwachten. Eén meisje bijvoorbeeld had felblauw haar. Een van de andere jongens was gebouwd als een jonge Schwarzenegger.
Er waren allerlei soorten meisjes in de bus. Een in het bijzonder viel me op. Ze was kolderiek, een en al benen en armen, en meestal een platte borst. Ze had een bril en lang vuilblond haar. Een lange neus. Kijk, ik verkoop haar hier niet goed, want ondanks mijn vergelijking is ze een persoon, geen paard. Het ding met nerds is dat we het niet zo goed doen als je onze onderdelen beschrijft. Als we aantrekkelijk zijn, is het in een gestalt zin. Ik kan haar eigenschappen opnoemen, maar als je haar ogen niet kon zien, levend, berekenend en fonkelend van ironie, zou je mijn aantrekkingskracht niet begrijpen. Ze zag me kijken. We bloosden allebei. Zie je wat ik bedoel met onhandig?
We komen aan nadat ik de kans had berekend dat ik zou worden gekoppeld aan een meisje dat ik aantrekkelijk vond (63%), maar voordat ik de gemiddelde aantrekkelijkheid van de meisjes in de bus had kunnen berekenen op een schaal van 1-10. Dit was waarschijnlijk het beste, want als ik die berekening had gemaakt, was ik verder gegaan met het schatten van foutbalken op basis van de steekproefgrootte.
Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik een nerd ben?
De volwassenen die het kamp leidden waren een mix van ernstige, professioneel geklede opvoeders en hippie types. Ik voelde me meteen thuis, hoewel ik hoopte dat hun screening echt goed was. Eén engerd onder de volwassenen kan veel schade aanrichten.
We werden allemaal naar een auditorium geleid, samen met enkele andere busladingen soortgelijke kinderen. Ik telde 58 jongens en 52 meisjes.
Wat volgde was een ondraaglijke presentatie over het mechanisme en de etiquette van seks, bescherming en relaties. De presenterende volwassenen waren allemaal enthousiast en serieus. Ik vroeg me af wat voor drugscocktails ze gebruikten om dat effect te bereiken. Of waren ze altijd zo? Wij kinderen waren de enigen die het belachelijke van dit alles inzagen, en we hadden het te druk met ongemakkelijk en doodsbang zijn om het aan te geven.
Ik zal jullie niet vervelen met de details. We weten allemaal dat de schaamlippen uitwendig zijn (niet halverwege de vagina), en zelden gebroken hoeven te worden, dat de penis nooit de baarmoederhals mag raken, dat bloeden meestal te vermijden is, en NIET goed, en dat condooms een geweldig idee zijn, toch?
Er werd veel gehoest. Ik hoopte dat het niet van echte virale infecties kwam, want ik verwachtte dat er snel een aanzienlijke vloeistofuitwisseling zou plaatsvinden tussen alle deelnemers.
Eindelijk was het tijd om te loten. We maakten vier rijen (ik had medelijden met de queer kids, omdat hun rijen zo kort waren moest het voor hen veel ongemakkelijker zijn, vooral omdat ze naast potentiële partners stonden).
Hun lijdensweg werd verkort door het simpele feit dat zij als eerste gingen. Binnen twee minuten hadden ze alle tien hun partner toegewezen gekregen en werden ze door behulpzame volwassenen naar de privékamers geleid waar de eigenlijke daad zou plaatsvinden.
Ik eindigde in het midden van de rij hetero’s. Niemand wilde echt de eerste zijn, maar niemand wilde zich achteraan verstoppen. We waren meer een onhandige druppel dan een rij. De meisjes tegenover ons waren niet beter.
Ze gebruikten de slechtst mogelijke methode om ons in te delen. We kregen elk een willekeurige bal (ze hadden van die bingoballen, die bij het auditorium moeten zijn geleverd; ik vroeg me af hoe vaak geriaters deze plek gebruikten voor bingo, en of ze wisten dat lastige tieners hier kwamen om zich van hun lastige maagdelijkheid te ontdoen). Ik kreeg 27 (3 kubieke meter, leverde mijn verstand automatisch).
Toen begon de kwelling. Naar een meisje lopen, of tegen een meisje aanlopen, of benaderd worden door een meisje. Mompel mijn nummer, vraag wat hun nummer was, of laat ze zwijgend mijn nummer zien. Het leek een eindeloos herhaalde horror. Ik had medelijden met degenen die elkaar vroeg hadden gevonden en ongemakkelijk moesten wachten op de rest. Ik vroeg me af wat erger was. Ik vroeg me af of ik eigenlijk geen partner zou hebben. Ik vroeg me heel wat af, zodat ik me niet realiseerde hoe belachelijk het allemaal was, en in oncontroleerbaar manisch gelach uitbarstte (of een paniekaanval kreeg).
En toen kwam ik het meisje tegen dat ik eerder had opgemerkt.
“Ik heb er 27, jij?” Mijn stille gemompel was geoptimaliseerd voor beknoptheid.
Ze liet me haar bal zien. 27.
Ik vatte haar paniekerige blik niet op als een aanval op mij. Ze keek net zo paniekerig als ik me voelde.
“Ummm, dus wat doen we nu?” Ik mompelde nog steeds.
“Bij hen gaan staan, denk ik?” Ze wees naar waar andere (niet helemaal) duo’s stonden, onhandig voor de begeleiders.
Haar gezicht was rood. Mijn gezicht brandde. We liepen erheen. Ik werd ondanks mijn verlegenheid hard, wat mijn verlegenheid natuurlijk alleen maar groter maakte.
Eindelijk had iedereen zijn of haar partner gevonden. Stralend leidden de volwassenen ons door de gang naar een gymzaal. Die stond vol met tweepersoonstenten. Mijn blik van afschuw bleek universeel te zijn.
“Elk paar naar een tent. Er zitten condooms en glijmiddel in! Vergeet ze niet te gebruiken.” Ze bleven ons aanstaren, en maakten geen aanstalten om te vertrekken. Niemand van ons wilde naar de tenten gaan.
De impasse duurde vijf seconden. Tien seconden. Vijftien seconden. Iemand niesde. De grijnzen van de volwassenen leken geverfd. Ik voelde een hand mijn pols grijpen.
Ik keek naar mijn vermeende partner. Ze zag er fel uit. Ik zag haar sproeten. Ze was echt mooi, op een onhandige, sullige manier die aan mijn hart trok.
“We moeten dapper zijn. De leiding nemen en zo.”
Ik snoof. “Leiding geven aan de route.” Maar ik stapte met haar mee, en we gingen naar een tent. Ons vertrek brak de metaforische dam, en anderen begonnen naar de tenten te stromen.
Zij stapte de eerste tent binnen, en ik boog me onder de drempel door om haar te volgen. We ritsten elk de halve deur dicht. In de tent, weg van alle anderen, was ik minder beschaamd.
Ik nam even de tijd om haar te bekijken. Haar haar was fijn (in de zin dat het uit dunne lokken bestond, maar het was ook fijn in de zin dat het haar uiterlijk accentueerde). Het was naar achteren getrokken in een verstandige paardenstaart. Haar bril was niet sterk genoeg om haar ogen te vervormen, die lichtblauw waren. Doordringend, levendig, intelligent. Haar ogen waren haar beste eigenschap. Haar neus was nog steeds lang, en haar lichaam was nog steeds onhandig. Maar dat deed er niet toe. Ze was mooi.
Die doordringende ogen keken op hun beurt naar mij. Ik weet niet wat ze zag, maar ze glimlachte. En plotseling was het gemakkelijk om naar haar te glimlachen, en we lachten en keken in elkaars ogen, en bloosden alleen een beetje.
Er lag een geplastificeerd blad op het bed. Ze pakte het op en begon voor te lezen.
“Aanbevolen procedure.”
Ik onderdrukte een giechel. Ze glimlachte naar me en ging op het bed zitten. Ik ging een halve meter bij haar vandaan zitten.
“Stel jezelf eerst even voor!”
We keken elkaar schaapachtig aan. Dat had vanzelfsprekend moeten zijn toen we elkaar ontmoetten. Ik besefte dat zij hier om dezelfde reden was als ik. Dat gaf me een beter gevoel.
“Hoi, ik ben Paul.” Ik stak mijn hand onhandig uit.
Ze nam hem aan. Ze had een sterke greep.
“Cassandra. Um. Cassie, normaal, voor mijn vrienden, en ik denk voor jongens die ik ga neuken. Leuk je te ontmoeten.”
Ik kon een “ook” uitspugen, en ons sociaal ritueel was compleet. Het duurde wel even voordat ze mijn hand losliet.
“Dan, vertel eens wat over jezelf!”
Ik zal je niet vervelen met ongemakkelijke praatjes en kleinigheden. We hielden van dezelfde auteurs. We hielden van dezelfde films. We speelden allebei Dungeons and Dragons. We gingen allebei vooral om onze ouders de mond te snoeren, hoewel we toegaven (aan elkaar, zo niet aan onszelf) dat nieuwsgierigheid op zijn minst een rol had gespeeld.
Na ongeveer tien minuten praten waren we allebei ontspannen. Zij leunde tegen me aan. Ik had een arm om haar heen (de volgende stap was fysiek contact, en uitleggen waarom we waren gekomen). Haar haar kietelde mijn nek.
“Vertel elkaar nu je favoriete seksuele fantasie!” Cassie had een uitstekende parmantige volwassen imitatie. Toch kun je zo’n uitspraak maar weinig verzachten.
Geen van ons beiden sprak een minuut lang. Ik denk dat we allebei een ontzette uitdrukking hadden, hoewel ik bij gebrek aan een spiegel niet zeker kon zijn van mijn eigen gezicht. Afschuw was ook waarschijnlijk.
“Steen, papier, schaar?” stelde ik voor.
Ze gaf me een blik van schijnverbazing. “Dat is geen normale seksfantasie.”
Ik lachte, meer om de spanning te breken dan omdat de grap het verdiende.
Ze glimlachte en stak haar vuist uit.
Ik zei “beste twee uit drie” voordat we begonnen. Ze verloor.
Cassie schraapte haar keel een keer, en na een korte pauze nogmaals. Ze schoof tegen me aan. Ik sloeg mijn andere arm om haar heen en drukte haar zachtjes tegen me aan.
“Mijn favoriete fantasie is… Ze haalde diep adem.
“Ik stel me graag voor dat ik wordt vastgehouden, of vastgeketend. En er is die kerel. Meerdere kerels, het maakt niet uit, ik ben geblinddoekt, ik kan niet zien, en ik kan niet praten. En ze betasten me, en likken me, en brengen me op de rand van een orgasme. En dan stoppen ze. En ik kronkel, en probeer ze te smeken, en probeer me tegen ze aan te drukken, maar ik kan het niet. Ze laten me niet klaarkomen. Ze houden me uren zo, met van alles en nog wat, tot mijn behoefte te groot is. En ze gaan door tot het meer dan te veel is. Totdat ik alles zou doen om klaar te komen. En als ik dan nog verder weg ben, stopt een van hen eindelijk zijn lul in me, en hij brengt me langzaam, o zo langzaam tot een orgasme. En het is meer dan ik aankan, en alles wat ik zie is licht, en mijn hele lichaam staat in brand van het genot, en ik val flauw.”
Ze ademde hard toen ze klaar was. Ik was gewoon hard. Ze keek naar me op en verborg haar ogen onder haar wimpers. Haar gezicht was het roodst van allemaal.
Ik likte mijn lippen af. “Dat is ongelooflijk heet.” Mijn stem was heser dan de bedoeling was.
Ze glimlachte. Het was een open, verrukte glimlach. En toen kuste ze me. Het was onhandig, we wisten echt niet wat we deden, en onze neuzen raakten elkaar, en onze glazen stootten. Maar het was lief, ook al duurde het maar een seconde.
“Jouw beurt!” Ze trilde naar me.
Ze had open en eerlijk gedeeld. Ik zou hetzelfde doen. Ik slikte.
“Dus, ik ben dit kind. Jonger dan ik, misschien veertien. Om wat voor reden dan ook zit ik in een pleeggezin, en ik ga naar een nieuw huis. Het zijn allemaal vrouwen daar, een moeder en haar drie geadopteerde dochters. En in het begin is alles normaal. Maar dan beginnen de dingen te veranderen. Ik neem een douche, en dan komt de jongste dochter, misschien een jaar ouder dan ik erbij. En ze zeept me helemaal in, en maakt me helemaal hitsig en lijkt het niet te merken. En als ik die nacht verwoed masturbeer, komt er een andere bij en helpt me. En dan laat de oudste me haar opeten. En tenslotte roept de moeder me naar een familiebijeenkomst, en laat me strippen voor iedereen. En daar heb ik seks met degene die het dichtst bij mijn leeftijd zit, en zij geniet ervan, en vanaf daar gaat het verder. Het is niet echt één fantasie; het zijn een aantal verwante. Maar ik vond het idee van leren altijd leuk. Om uit te zoeken wat die meisjes lekker vinden en ze dat te geven.”
Ze kuste me weer nadat ik het had gedeeld. Dit bleek slim van haar, want de volgende stap was..: “comfortabel worden om elkaar te kussen!”
We waren allebei niet echt ervaren in het zoenen. Het duurde even voor we leerden om al het speeksel in onze monden te houden. Het was rommelig. We probeerden subtiel te zijn, maar ik weet zeker dat het leek alsof we elkaars gezicht probeerden te verslinden. Het kon me niet schelen want het was leuk! Het voelde lekker. Het was niet het scherpe, dwingende gevoel dat voor een orgasme kwam. Het was een warm, langzaam, zacht gevoel.
Uiteindelijk kwamen we er zelfs achter hoe we onze tongen moesten gebruiken. Haar tong was zacht. Toen hij de mijne raakte verwachtte ik een schok, een vonk of zoiets. Helaas vond er geen alchemie plaats. Het voelde lekker, maar het was moeilijk om het hele “dus zo voelen tongen aan” aspect los te koppelen van alles.
De volgende stap was naakt worden. We besloten nog twintig minuten te zoenen voordat we die specifieke duik zouden nemen. Ongeveer twintig minuten. We gingen onszelf niet timen. Twintig minuten was gewoon een stand-in voor “tot we ons meer op ons gemak voelen”.
Ik concentreerde me op de gevoelens. Haar hand strak tegen mijn rug gedrukt, de ruwheid van haar licht gebarsten lippen, haar fijne haar verstrengeld in mijn vingers (ze had het eerder uit de paardenstaart gehaald). Onze tongen ontmoetten elkaar, en als ze dat deden was het alsof oude vrienden elkaar ontmoetten, aangenaam en hartelijk. Soms onderzocht ik haar tanden. Ze voelden schoon en hard aan. Soms voelde ik haar tong op mijn tanden, en dat was een vreemde en opwindende sensatie. Ik voelde zowel meer als minder dan ik had verwacht.
Uiteindelijk waren we tevreden, of misschien geil genoeg om verder te gaan. We gingen uit elkaar, en kusten toen weer snel, en braken toen voorgoed. Ze giechelde ongemakkelijk. Ik stond op en bood haar een hand. Ze nam hem aan. Haar hand was een beetje vochtig.
“Aan één stuk door?” vroeg ik haar.
Ze deed een stap achteruit, zodat we allebei wat ruimte hadden.
“Eén stukje tegelijk,” stemde ze in.
Ik trok een sok uit. Hé! Dat telt.
Zij trok een sok uit. Ik veronderstel dat als ik zou overlopen, zij het nut niet inzag om mee te werken.
Ik trok mijn andere sok uit. Ik wiebelde met mijn tenen.
Zij trok haar andere sok uit.
Was het gebrek aan erotiek alleen omdat het sokken waren? Ik dacht dat strippen erotisch moest zijn, niet amusant.
Ik trok mijn t-shirt uit. Ik was zelfbewust, en het bleef hangen aan mijn bril, en nam hem mee. Ze giechelde terwijl ik hem zocht (in de beste Velma stijl). Toen ik hem vond, hem weer opzette en naar haar keek, was haar broek uit.
Ze had een wit slipje aan. Ze waren aan de voorkant doorweekt. Ze keek erop alsof ze haar verraden hadden.
“Ik heb niet zelf geplast, eerlijk!”
Ik lachte. “Ik denk dat de video zei dat zoiets kon gebeuren.”
Ze schudde alleen maar haar hoofd. “Kom op jij, uit met je broek!”
Ik wist niet hoe ik mijn broek verleidelijk moest uittrekken, dus nam ik er genoegen mee hem normaal uit te trekken. Ik stapte achteruit uit de broek. Mijn stijve was duidelijk zichtbaar door mijn ondergoed.
“Ik denk niet dat je de enige bent die een beetje opgewonden is geraakt,” zei ik met een ontevreden grijns. Ik schaamde me, maar ik had ook net mijn tong in haar mond gehad, dus ik dacht dat het niet onverwacht was. Trouwens, dingen zijn iets minder gênant als je eenmaal je tong in iemands mond hebt gehad, bij die persoon althans.
Ze trok haar shirt uit. Ze droeg geen beha, wat ik al wist omdat ik er geen had gevoeld toen ik met haar knuffelde. Ik mag dan onervaren zijn, maar ik kan conclusies trekken op basis van observatie als een pro.
Haar borsten waren erg klein, zoals ik al eerder had opgemerkt. Niet dat ze er niet waren of zo. Ze staken alleen niet uit. Haar tepelhofjes waren groot en bruin. Haar tepels waren niet groot, maar ze stonden rechtop. Ik veronderstelde dat ze op die manier op mijn lul leken.
Ze probeerde zichzelf te bedekken, met haar handen, en ze werd rood. “Het spijt me! Ik ben echt plat.” Er stonden tranen in haar ogen. Ik vroeg me af of ze geplaagd was omdat ze plat was. Ik was genoeg gepest om andere kinderen als weinig beter dan jakhalzen te beschouwen.
Ik deed een stap naar haar toe en trok haar naar me toe in een knuffel. Ik kuste de bovenkant van haar haar. “Je bent mooi. Daarom keek ik naar je in de bus. Je bent mooi. Je bent mooi door alles wat je bent. Als je één ding zou veranderen, zou je jezelf niet zijn. Het is oké. Hé, het is oké.
Ze huilde nogal, en ik brabbelde wat er in me opkwam. Dit soort dingen was niet echt een gebied waarin ik deskundig was. Maar ik hield haar vast en ik streelde haar rug, en ik noemde haar mooi, en uiteindelijk stopte ze met huilen, en uiteindelijk maakte ze een grapje over hoe dom we er allebei uitgezien moeten hebben, en we lachten en de spanning brak.
Ik was ontzettend blij dat ze bij me was. Wat als ze met een eikel was geweest die haar zou hebben gepest om haar gebrek aan borsten? De gedachte dat iemand haar zou kwetsen toen ze kwetsbaar was, maakte me kwaad, en ik moest mezelf eraan herinneren dat niemand dat had gedaan, dat er geen reden was om kwaad te zijn.
“Kom op Paul, een laatste stukje!” We stonden weer en nu spoorde ze me aan. Ik verzamelde mijn moed (ik heb altijd van de uitdrukking “Gord, als een man, uw lendenen” gehouden voor als een man overtuigd wordt om dapper te zijn, maar het zou bijzonder onjuist zijn om die nu te gebruiken), en schoof mijn boxershort naar beneden. Mijn pik kwam vrij.
Ik had niet de onzekerheden die zij had over haar borsten als het om mijn penis ging. Ik had internet, kennis van wat een gemiddelde was, en een liniaal. Ik was gemiddeld in dit opzicht. Geen enkele man wil gemiddeld zijn. Maar ik kan ermee leven.
Ze keek er nogal intens naar. Ze deed een stap naar voren. “Mag ik het aanraken? Ik heb er nog nooit een aangeraakt.” (De film was nogal expliciet over de noodzaak om toestemming te vragen voordat je iemand intiem aanraakte).
“Natuurlijk. Waarom was dit nog steeds ongemakkelijk? Was het voor iedereen ongemakkelijk? In films sprongen mensen gewoon in bed en alles werkte. Waren wij in dit kamp omdat wij de gebrekkigen waren? Degenen voor wie de dingen niet altijd perfect werkten?
Haar hand raakte het zachtjes aan. Ik schokte, omdat het contact zo nieuw was. Ik was de enige die mezelf daar ooit had aangeraakt. Ze trok haar hand terug.
“Sorry! Heb ik je pijn gedaan?” Ze keek bezorgd.
“Nee, sorry. Ik ben gewoon niet gewend aan het gevoel dat iemand anders dan ik het aanraakt.” Ik probeerde bemoedigend naar haar te glimlachen. “Je kunt het nog eens proberen, als je wilt?”
Ze knikte en reikte weer naar voren, langzamer deze keer. Haar tong stak uit, alsof ze zich concentreerde.
Deze keer omklemde ze hem met één hand, en ik dwong mezelf te ontspannen. Ze keek me aan, en ik slaagde erin te glimlachen. Het was niet onaangenaam of zo. Het voelde eigenlijk best goed, het was alleen erg nieuw. Ze bracht haar andere hand ernaar toe en streelde er één keer zachtjes overheen. Mijn adem stokte.
Ze keek weer op naar mijn gezicht. “Het voelde goed,” verzekerde ik haar. Ze glimlachte, en deed toen een stap achteruit, terwijl ze mijn penis liet vallen.
“Het is maar huid!” zei ze verwonderd.
Ik glimlachte om haar ontdekking. Ik veronderstel dat het gewoon huid was. Zo had ik er nog nooit naar gekeken.
“Je bent nog steeds niet klaar, weet je.”
Ze keek schaapachtig naar haar doorweekte slipje.
“Sorry, ik werd er een beetje door in beslag genomen. Um, hier gaat ie.” Met een ferme ruk trok ze het naar beneden. Nadat ze eruit was gestapt, rukte ze met haar handen alsof ze zichzelf wilde bedekken, maar ze dwong ze opzij.
De tent was niet zo helder, dus het gebied tussen haar benen was verborgen in de schaduw. Ik was geïntrigeerd, maar niet zo dapper als zij.
Ik was me intens bewust van het feit dat we naakt waren, naast het bed waarin we verondersteld werden seks te hebben.
“Dus umm, wat nu?” We zeiden het bijna tegelijkertijd. We botsten tegen elkaar op de weg ernaartoe. We waren allemaal ledematen en onhandig.
“Ieder op zijn beurt, pak de hand van je partner, en laat zien wat je ermee wilt!” Onze stemmen vermengden zich terwijl we de volgende stap hardop voorlazen.
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Godzijdank voor Cassie’s moed.
“Ik pak eerst je hand. Ik heb je al een beetje aangeraakt, dus het is eerlijk dat jij mij mag aanraken.”
Ze klemde mijn rechterhand tussen de hare. Ze leidde hem voorzichtig naar een van haar kleine borsten, en legde hem erop. Ik voelde haar tepel in mijn handpalm.
Met wat aanwijzingen en demonstraties liet ze me haar borst strelen en de tepel plagen. Ze liet me zien hoe ik hem steeds meer kon plagen, en terwijl zij en ik dat deden werd haar ademhaling onregelmatig. Ze liet me met de tepel spelen. Ze liet me erin knijpen. “Nog een beetje, nog een beetje,” ademde ze, en ik zag plezier en pijn in haar gezicht samengaan. Ze beet op haar lip.
Haar andere hand dwaalde naar haar kletsnatte kutje. Ik hield hem tegen met mijn linkerhand. “Je moet de mijne gebruiken,” fluisterde ik. Haar heupen schuurden tegen het bed, terwijl een haar het gewenste orgasme ontzegde. “Leer me hoe,” fluisterde ik. Je stelt je een verleidelijk gefluister voor, dat weet ik zeker. Ik laat je met je illusies.
Ze maakte mijn hand los van haar borst. Ze liet me zien hoe ik boven haar clitoris moest strelen, hoe ik die kon bevredigen zonder haar te overweldigen. Mijn duim hiervoor, legde ze uit, terwijl mijn eerste twee vingers in haar vochtige kutje gingen. Ik zag haar kutje nu duidelijk. Er waren lagen aan de buitenkant, lippen die mijn vingers naar binnen wenkten. Rondom, vaag blond haar, glinsterend van vocht. Er zat een kapje op, met het knopje van haar clitoris dat eronderuit stak. Mijn duim drukte op het kapje.
“Streel de bovenste wand. Zo, ja, precies zo.” Haar woorden hadden steeds minder zin. De samenhang liet haar in de steek. Ze kronkelde op mijn vingers. En toen duwde ze mijn hand weg.
“Jij krijgt les, dus mag ik geplaagd worden!” Haar ademhaling was nog steeds snel, haar heupen maakten nog steeds kleine cirkels, maar ik nam haar hand aan en bracht die naar mijn lul. Ik pakte een spuitje glijmiddel, en werkte het langzaam in haar handpalm. Ik liet haar zien hoe ze moest strelen. Niet te veel druk uitoefenen, niet trekken. Gewoon op en neer glijden over mijn schacht. Ik liet haar een langzaam ritme bepalen om te beginnen.
Ik pakte haar tepel weer, en kneep zachtjes. Net op de drempel voor de druk waar ze wild voor was geworden. Mijn ademhaling versnelde. Haar hand bewoog sneller op en neer. Het voelde goed op een andere manier dan toen ik het bij mezelf deed. Mijn gedachten waren minder helder.
Mijn andere hand lag bij haar kutje, hield haar hand ervan weg, en genoot er nooit rustig van, maar gaf haar altijd de indruk dat ik dat ging doen. Haar heupen bleven naar voren drukken, en ik trok me terug als ze dat deden.
Toen ik onwillekeurig begon te bokken, stopte ze. Met een kwade grijns keek ze naar de hand-out. “Plaats nu het condoom op de penis van de mannelijke partner!”
Ze pakte een condoom (ze lagen, zoals beloofd, naast het glijmiddel), en haalde het uit de verpakking. Ze testte het snel, zocht uit welke kant het opging, en rolde het langzaam op mijn pik. Hij paste goed. Ze ging langzamer dan nodig, en ik bokte een paar keer met mijn heupen. Toen het eenmaal aan was, besefte ik eindelijk dat we seks gingen hebben. Ik had het me niet eerder gerealiseerd.
Noem me een idioot, maar het leek niet echt.
“Als jullie beiden klaar zijn, plaats dan de penis in de vrouwelijke partner, en ga door met een ritme dat voor jullie beiden comfortabel is!” De pep klonk geforceerd. Ik kon de ademnood eronder horen.
“Ben je klaar?” vroeg ik haar.
“Ik ben er klaar voor. Maar laten we langzaam gaan. Geen behoefte aan schade. En trouwens, ik wil niet te snel klaarkomen!” Ze grijnsde bedroefd. Ik grijnsde als een idioot.
Ze ging op haar rug liggen. Haar hand hield de mijne vast. Ik kuste haar, een minuut lang, en keek toen naar het punt waar onze lichamen elkaar ontmoetten. Met één hand leidde ik mezelf naar haar ingang.
Ik keek in haar ogen terwijl ik in haar drukte. Het kostte me vijftien seconden om bij haar naar binnen te gaan. Niet omdat ze te strak zat, en niet omdat ik pijn in haar ogen zag. Maar omdat ik van elk moment wilde genieten en niet wilde dat ze te snel klaarkwam.
Toen ik eenmaal binnen was, namen we even de tijd om aan het gevoel te wennen. Het was anders dan masturberen. Minder vasthoudend, meer allesomvattend. Ik voelde haar wanden zachtjes in me knijpen. Ik voelde haar heupen buigen, ik voelde haar tepels op mijn borst en haar adem op mijn gezicht. Ik kuste haar terwijl ik me terugtrok, zachtjes, langzaam. Onze ademhaling stopte toen ik dat deed. Het gevoel was zo nieuw. Zoveel zachter dan wat ik alleen deed. Zo veel dringender.
En toen duwde ik er weer in, en we drukten onze heupen tegen elkaar, om elke laatste druppel genot eruit te halen, en ik trok me terug, en zij duwde zich tegen me aan, om zo lang mogelijk contact te houden. En toen was controle of stoppen onmogelijk, en we zouden klaarkomen, wat er ook gebeurde, en we duwden tegen elkaar en gingen dan uit elkaar en duwden dan zo snel mogelijk tegen elkaar. Ik beet in haar schouder, en haar vingers drukten in mijn rug, en haar andere hand greep mijn arm zo stevig vast dat het pijn deed.
En toen greep haar kut mijn lul even stevig vast als haar hand mijn arm, en ik stootte nog een laatste keer, en toen kwam ik klaar en spoot in het condoom, en er was een vluchtig moment van puur genot dat me overviel, en toen lag ik bovenop haar, ademloos en loom. Het voelde alsof ik een marathon had gelopen. Ik was tevreden en uitgeput. Ik had geen ambitie meer in de wereld. Ik was schoongeveegd en gezuiverd door de golf van genot.
Zo meteen zou ik mijn kwijl van Cassies schouder afvegen, mijn penis uit haar halen, het condoom afdoen, de deken pakken, knuffelen en over niets praten. Maar nu hielden we elkaar vast. Twee kinderen die voor het eerst in ons leven in een storm terecht waren gekomen, die de storm hadden overleefd maar verdwaasd achterbleven, we klampten ons aan elkaar vast omdat we alles waren waar we ons aan vast konden klampen. Toen ik dit alleen deed, was er dat moment van perfecte ontspanning. Ik had er nooit aan gedacht hoe het zou zijn om dat met iemand te delen.
Nog later, nadat we ons hadden opgefrist en geknuffeld, voelde ik hete adem toen Cassie in mijn oor fluisterde. “Nog een keer?”