Dit is niet per se een verhaal op zich, maar laat u dat niet wijsmaken: er zullen genoeg huidaanrakingen en uitbarstingen van genot zijn. Dit schrijven is echter meer een feitelijke analyse, een eerste blik op wat er gebeurt in een van de bekendste toeristische trekpleisters van Europa, een plaats waar zonde en lust samenleven in piepkleine kamertjes, een plek die even verachtelijk als intrigerend is, waar rijk en arm, beroemd en berucht allemaal gelijk zijn. Het is de voorpagina van de obsessie van de mensheid met voortplanting, de kwintessens van de erfzonde: De Amsterdamse Wallen.
In het oude centrum van Amsterdam, gelegen rond twee van ’s werelds beroemdste grachten en letterlijk op een steenworp afstand van het grootste plein van de hele stad, ligt een verzameling smalle straatjes, geplaveid met kinderkopjes en scheve tegels. De gebouwen zijn oud, maar hun bewoners niet: zij vormen het kloppend hart van een duister deel van het toerisme, dat vaak achter muren en deuren is weggestopt, maar in dit kleine, maar bizarre gebied aan de oppervlakte wordt gebracht. Muren worden ingeruild voor ramen, waardoor elke voorbijganger een voorproefje krijgt van deze vreemde wereld.
Eén ding moet volstrekt duidelijk worden gemaakt, hoewel het misschien een beetje een domper is. Het gezicht van deze wereld is er een van schoonheid en plezier, maar daaronder ligt, en heeft eeuwenlang gelegen, een diepe band met de onderwereld, criminele organisaties, mensenhandel en geweld, die teruggaat tot zelfs de koloniale tijd die de Nederlanders maakte tot wat ze nu zijn, maar tegen een enorme morele prijs. Aan de andere kant: ondanks wat er in achterkamertjes en op andere plaatsen gebeurt, is het overgrote deel van wat toeristen te zien en te doen krijgen volledig legaal, goed gereguleerd, en zeer, zeer lucratief.
Maar genoeg daarover. Voor de meesten is de Wallen een plek van plezier. Waar ter wereld kan iemand in een stadscentrum rondlopen, in de slaapkamers van mensen mogen gluren, waar mooie wezens zich niet alleen laten zien, maar ook fluisteren: voor de juiste prijs is alles mogelijk.
Dit besef had ik niet zozeer toen ik voor het eerst door deze straten liep, toen ik een jongetje was, op weg naar het zoveelste museum dat onze leraar voor ons had klaargezet. Toen was het alleen al de aanblik van een vrouw in bikini die iets met deze jongen deed, net als op het strand of in het zwembad. Pas toen ik student was en van een plattelandsstadje naar de grote stad verhuisde, begon mijn fascinatie voor deze enclave van plezier te groeien. In het begin kwam ik alleen op bezoek. Ik liep er langs, maakte nauwelijks oogcontact met de meisjes achter het glas die zichzelf aan de man probeerden te brengen. Maar hoe groter de fascinatie werd, hoe meer ik begon te aanvaarden dat ik niet eeuwig toerist kon blijven in mijn eigen stad.
Ja, laat dit volledig duidelijk zijn: meer dan eens heb ik tijd doorgebracht aan de andere kant van die muren, vergezeld van een mooi meisje. En nooit in mijn leven heb ik schaamte of spijt gevoeld om dat te doen.
Het klinkt misschien als een excuus, en ik zal zo uitleggen waarom het dat niet is, maar de eerste keer dat ik een meisje bezocht, was dat voor onderzoeksdoeleinden. Ik was bezig met het schrijven van wat volgens mij toen onvermijdelijk mijn debuutroman zou worden, een verhaal over een jongen uit Amsterdam die voorbestemd is om de heerser van het District te worden. Meer dan eens moest ik beschrijven wat er gebeurde tussen het moment dat een angstig kijkende kerel door een van die deuren naar binnen glipt, en later weer tevoorschijn komt, soms helemaal voldaan, vaak nog meer op het randje dan daarvoor. Ik had echter geen idee wat er gebeurde, en ik dacht dat ik het iedereen kon vragen, maar de beste bron zou altijd mezelf zijn. En dus, op een warme zomerdag, aangemoedigd door een paar biertjes en een hormonale drang om te ontladen, accepteerde ik de knipoog van een meisje en stapte naar binnen.
Er zijn twee mensen in deze wereld: zij die in zo’n kamer zijn geweest, en zij die er niet zijn geweest. Tegen hen die er wel geweest zijn, zou ik zeggen: geniet van dit feest der herkenning. Voor alle anderen zal ik proberen uit te leggen welk gevoel een negentienjarige krijgt in een situatie als deze.
Ten eerste is er het besef dat niet licht opgevat mag worden: het besef dat seks onvermijdelijk is. Het is hetzelfde gevoel dat je krijgt als het meisje dat je in de kroeg hebt ontmoet je uitnodigt nadat je met haar naar huis bent gelopen; als je verliefdheid vraagt of je condooms bij je hebt; als je vriendin je sms’t dat ze alleen thuis is. Wanneer het meisje achter het raam naar je knipoogt en je accepteert, is het geregeld. Het maakt niet uit hoe vaak je met een ander naar bed bent geweest, het maakt niet uit hoe oud je bent of wat voor ervaring je hebt, dit is altijd een groot moment voor een man – of ieder ander mens.
De kamer waarin de actie gaat plaatsvinden, is inderdaad een eigenaardige omgeving. Hij is meestal heel klein: een bed, een bureau en een stoel zijn vaak de enige dingen die er staan. Het ruikt er naar bloemige stoffen, maar het is een vrij sterke, doordringende geur. Het licht is rood, of roze, of paars, en soms kan men aan de andere kant van de muur het pasgeschapen paar horen bezig zijn met hun versie van deze kunstmatige vorm van liefde.
Eenmaal binnen, en al die gloednieuwe indrukken vechten om de overhand te krijgen in je brein, besef je dat je geen idee hebt hoe je je moet gedragen. Moet je vooraf betalen, of achteraf? Moet je je helemaal uitkleden, of je shirt aanlaten, of je sokken? Je gebruikt toch wel een van haar condooms? En pijpt ze wel?
Gelukkig was het meisje met wie ik was niet van gisteren. Ze heette Sasha, zei ze, en ze was van Russische afkomst. Ze had naar me geglimlacht toen ik langsliep, en toen ik weer langsliep, had ze haar deur opengedaan – wat tegen de regels is – en gefluisterd: kom, kom, je hebt me. Deze eenvoudige oproep tot actie, samen met haar prachtige lichaam en nogal aantrekkelijke gezicht, had me over de streep getrokken. Als ervaren prostituee moet Sasha gemakkelijk hebben gemerkt dat ik me niet erg op mijn gemak voelde, en misschien had ze zelfs geraden dat het de allereerste keer was dat ik me in een situatie als deze bevond. Ze hield haar hand op, wachtte tot ik het geld erin zou stoppen, en zei: jij zit, ik doe. Precies wat je op zo’n moment wilt horen.
Nu, niets is gemakkelijker dan opscheppen. Maar omdat dit niet zozeer een verhaal is als wel een soort documentaire, zal ik de waarheid en alleen de waarheid gebruiken om te beschrijven wat er gebeurd is. En de waarheid is: Ik had twee beginnersfouten gemaakt. Fouten die ik sindsdien nooit meer gemaakt heb, zelfs niet buiten het District. Ten eerste, ik kwam gloeiend heet binnen. Ik had al een paar maanden geen meisje aangeraakt, en ik had al dagen geen stoom afgelaten. Ik kende mijn zwakke punten als ik zo opgewonden was, maar ik ging er ten onrechte van uit dat alleen al de ervaring van prostitutie me zo zou afschrikken, dat ik gemakkelijk in staat zou zijn om een vroege aankomst uit te stellen. Bovendien had ik me voor het eerst geschoren en ik onderschatte ten zeerste de nieuwe sensaties die dat met zich meebracht. Voeg daarbij de perfecte vorm van Eva’s lichaam, haar vaardige tong en haar onverwacht nauwe gaatje, en je kunt het de jonge ik nauwelijks kwalijk nemen dat ik het eerste orale vacuüm dat ze trok ternauwernood overleefde, bijna explodeerde bij penetratie, en zeker het condoom binnen het eerste niet zo vleiende tijdsbestek vulde. Ik stelde me het verdriet in haar ogen voor toen ze het voelde, maar aangezien prostitutie in Amsterdam niet meer dan een business is, denk ik dat ze eigenlijk blij was dat het niet lang geduurd had.
Hoe ongemakkelijk de hele situatie ook was geweest, ik had veel waardevolle lessen geleerd. Ik wist hoe de kamer eruitzag, hoe ze rook, hoe ze aanvoelde, ik wist van de etiquette, van de volgorde der dingen, van de sfeer in zo’n piepklein kamertje; ik leerde dingen over mezelf en mijn eigen lichaam, over hoe het was om met een meisje naar bed te gaan waar ik normaal alleen maar van kon dromen. Ik ben die dag geen man geworden, want dat was ik al — maar ik ben wel een betere man geworden dan ik daarvoor was.
In principe bestaat de Wallen in Amsterdam uit drie afzonderlijke delen, die aan elkaar vastzitten. Ten eerste is er het meest toeristische deel: raam na raam aan weerszijden van een gracht, waarachter de meest extravagante meisjes tevoorschijn komen. Dit is het opzichtige deel van de wijk, met seksshops, pornobioscopen en bars tussen de ramen. Aan de overkant van het kanaal, rond een beroemde kerk, bevinden zich de iets minder aantrekkelijke hoeren; meestal korte, dikke vrouwen van in de veertig en vijftig, die de lang vervlogen dagen proberen te herbeleven. Kies de juiste straat, en het Walhalla verschijnt: deel drie van de wijk, een doolhof van drie of vier kleine straatjes waar de mooie meisjes zitten. Hier vindt men ook gebouwen die uitsluitend zijn verbouwd om er zoveel mogelijk prostituees in onder te brengen, en een smal steegje waar twee mensen elkaar niet kunnen passeren zonder elkaar aan te raken, met aan weerszijden beeldschone meisjes.
In dit steegje had ik mijn tweede ervaring, en ik was wanhopig om er een betere van te maken dan de eerste. Ik begon met een meisje te kiezen dat er lang niet zo comfortabel uitzag als het vorige. Ze glimlachte naar me toen ik langs haar raam liep, zeker, maar ze knipoogde niet, klopte niet op het glas en opende de deur niet — totdat ik mijn lichaam 90 graden had gedraaid en ervoor stond, dat wil zeggen.
Vika, zoals ze zei dat ze heette, leek ook Oost-Europees, maar ze was kleiner en veel minder rond dan Eva. Ik gaf haar het geld en begon me uit te kleden, als teken dat ik wist wat ik deed. Ze wachtte tot ik helemaal naakt was en ging bij me op bed liggen, rolde met haar lippen een condoom over mijn halve erectie en begon te zuigen.
Twee dingen gebeurden hier, dingen die de loop van de actie zouden veranderen in vergelijking met mijn eerste run. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet of Vika inderdaad nieuw was in het vak, of dat ze er gewoon niet zo goed in was, of dat ze misschien een zware dag had, of dat haar vaardigheden gewoon verschilden van mijn sensaties van genot, maar het feit was dat op het moment dat haar mond me aanraakte, ik wist: dit is iets waar ik veel langer mee kan omgaan dan toen Eva het deed. Elke man in deze wereld zal het ermee eens zijn dat hoe mooi, ervaren of geil een meisje ook is, je op geen enkele manier kunt weten hoe haar orale stijl je zal beïnvloeden. Het bleek dat Vika’s technieken niet per se slecht waren, en ik weet zeker dat veel mannen haar vaardigheden op dat gebied zouden prijzen, maar er waren kleine details die me deden twijfelen of ze me op deze manier überhaupt wel tot een orgasme zou kunnen brengen, laat staan een vroeg orgasme.
Het tweede interessante punt was Vika’s positie. Er zijn een beperkt aantal manieren waarop een meisje haar lichaam kan plaatsen om zin te hebben tijdens de daad van het pijpen, op voorwaarde dat de man gewoon op zijn rug ligt. Ze kon zich tussen zijn benen opstellen, of zich helemaal omdraaien en hem een mooi uitzicht op haar goederen geven; een aanvaardbare derde manier zou zijn naast haar onderdaan te knielen, en een perfecte driezijdige kruising van twee lichamen te vormen. Vika ging voor de laatste optie, maar op een nogal slordige manier: ze leunde op haar elleboog, die ze tussen mijn dijen had geplaatst; haar hoofd was gekanteld, zozeer dat ze enige kracht moest uitoefenen om mijn lul in de juiste hoek te trekken; en de rest van haar lichaam lag min of meer ondersteboven op het bed, haar knieën op schouderhoogte, de bovenste van haar twee benen iets opgetrokken. Deze toevallige uitlijning van onze lichamen had tot gevolg dat mijn rechterhand op natuurlijke wijze vlak voor haar blootliggende, perfect geschoren en schijnbaar ongerepte delen kwam te liggen, waardoor het voor mij pure onmogelijk was om mijn hand niet langs haar dijbeen te laten gaan en te fluisteren: mag ik aanraken?
Zelfs na mijn ervaring met Eva had ik nog steeds de indruk dat prostitutie louter een lustzaak was, en dat elke vorm van genegenheid niet op prijs werd gesteld. Het was dan ook een tikkeltje verrassend dat Vika haar hoofd ophief, zich even van me losmaakte en fluisterde: ja.
Ik had al meerdere meisjes aangeraakt, en de handeling zelf begon bijna natuurlijk aan te voelen, maar de manier waarop Vika’s schat gevormd werd, was niets minder dan perfect. Zelfs in deze positie, met haar benen iets gespreid, bleven haar contouren intact: het enige dat bewees dat ze wel degelijk een geslacht had, was een klein, nauwelijks zichtbaar streepje in het midden, dat aan beide kanten in het niets verdween. Geen enkele haar, noch de geringste verschijning van diepere structuren was te zien. Er was zoveel ruimte in de Bermudadriehoek tussen de lijn en haar dijen dat ik ervan overtuigd was dat een ervaren schutter er een pijl doorheen kon schieten als ze rechtop stond.
De tijd verstreek, en aangezien ik niet van plan was haar te vertellen hoe ze beter kon presteren, althans naar mijn persoonlijke smaak, schommelde mijn stemming tussen gepaste opwinding en lichte ergernis. Met een goed gevoel over mezelf, slaagde ik erin om het grootste deel van mijn aandacht te richten op mijn rechterhand. Aanvankelijk overtuigde ik mezelf ervan dat het gemak waarmee mijn vingers tussen haar lippen gleden alleen werd veroorzaakt door haar natuurlijke staat van zijn, maar toen ik haar bleef aanraken, begon ik me te realiseren dat mijn acties eigenlijk een reactie opleverden – een reactie die allesbehalve verwacht was, gezien de omstandigheden, en die nog steeds enorm misplaatst voelde in deze situatie zelf.
Vika’s natte poesje binnen handbereik, haar nauwelijks geslaagde pogingen om mij opgewonden te houden en mijn groeiend ongeduld lokten mij uit om het op te voeren. Gezien Vika’s positie leek het me interessant om me over haar heen te hijsen, van het bed af, en te kijken of ik de hoek goed kon krijgen. Ik zei tegen het meisje dat ze zich niet moest bewegen, trok haar heupen net genoeg naar me toe om de rand van het bed te bereiken, en richtte mijn lul op de juiste plek. De grote spiegel aan de bedwand, die zich over de hele lengte van het bed uitstrekte, toonde hoe haar hele lichaam zich opmaakte voor mijn komst, en hoe de spieren in haar gezicht zich aanspanden toen ik bij haar binnendrong. Deze geïmproviseerde positie had een paar grote voordelen: Ik kon het grootste deel van Vika’s lichaam aanraken zonder al te veel te bewegen, mijn vingers waren in de perfecte positie om over haar lippen en clitoris te wrijven, en het feit dat ik naar mezelf in de spiegel aan het staren was, gaf me het gevoel dat ik bekeken werd door een goede vriend, die voortdurend mijn bewegingen, mijn handwerk, en het tempo en de kracht waarmee ik dit meisje neukte, goedkeurde.
Dit duurde langer dan ik had kunnen hopen, en zeker langer dan ik had verwacht. In feite duurde het zo lang voordat ik zover was, dat er nog iets anders gebeurde — of tenminste, dat denk ik. Net na een positiewisseling – ik lag weer op het bed, Vika lag op haar rug onder me – dacht ik iets in haar ogen te zien, een sprankje hoop. Het was alsof ze zich iets realiseerde, of een geweldig idee had, of de oplossing bedacht voor een probleem dat haar al tijden had getergd. Ik merkte het, ging door met waar ik mee bezig was, en vergat het voor een seconde of twee. Een reeks gebeurtenissen deed me echter geloven dat ik iets had gedaan waarvan ik nooit had gedacht dat ik het ooit met een hoer zou doen, maar haar verwijde pupillen, haar korte ademhalingen en een knijpende, zuigende beweging op mijn lul zagen er zeker uit, liepen en kwaakten als een eend die orgasme werd genoemd.
Ik heb er nooit naar gevraagd, en zowel de mentale als de fysieke sensatie van dit alles sleepten me mee naar de donkere hoeken van het hoogtepunt, maar tot op de dag van vandaag weet ik wat ik zag, en ik weet wat ik voelde.
Hoewel de overgrote meerderheid van de Amsterdamse meisjes en uitgaansgelegenheden snelle, rechttoe rechtaan actie als hun nummer één doel hebben, zijn er mensen en plaatsen waar je terecht kunt als je een iets kinky manier van leven hebt. Sommige meisjes, om te beginnen, knipogen niet alleen meer naar mannen; ze hebben hun horizon verbreed, en hun doelgroepen gemaximaliseerd, en proberen vrouwen binnen te lokken die klaar zijn om hun leven op geheel nieuwe manieren te leven. Er zijn mogelijkheden voor triootjes, of het nu een koppel is dat een meisje betaalt, een alleenstaande kerel met twee hoeren, of zelfs groepsactie. Er zijn vrouwen gekleed in latex pakken, die zwepen en handboeien dragen, voor degenen die overmeesterd moeten worden, maar ook degenen met wat extra vlees, wat extra jaren geleefd, of zelfs meisjes met iets extra’s op een manier die nogal een verrassing is als je langsloopt. Sommigen geven je misschien een voorproefje van rekwisieten die ze kunnen gebruiken, of van vaardigheden of troeven die ze hebben, ook al is onfatsoenlijk gedrag dat voor iedereen zichtbaar is, nog steeds illegaal. (Dat gezegd hebbende, ik heb meisjes gezien die opzettelijk de gordijnen open lieten als hun klant hen dat vroeg, en zo voor de hele wereld zichtbaar neukten). Het behoeft geen uitleg dat de meeste dingen, zo niet alles, in Amsterdam kunnen gebeuren. Zoek goed, en je zou plaats kunnen vinden voor alles waar je ooit naar verlangd hebt.
Dat wil niet zeggen dat elke ervaring even goed is als de volgende. Soms heb je gewoon pech. Het gebeurt overal in het leven, en het gebeurt hier ook. Een meisje kan in een vreselijke bui zijn. Ze kan arrogant zijn, of nog niet helemaal klaar, of misschien komt ze net van een urenlange aframmeling met The Guy Who Never Came. Het is moeilijk om er de vinger op te leggen, maar het gebeurt.
Het is mij ook overkomen. Het was tijdens een nogal ongepland bezoek aan het District. Ik kwam thuis van m’n werk en wilde alleen maar door de buurt lopen, toen ik besefte..: Ik heb al een tijdje niet geneukt, ik heb al dagen niet gemasturbeerd, en ik wil nu echt in een meisje zijn. Ik had elk van die mooie vrouwen kunnen kiezen die mijn aandacht probeerden te trekken, maar toen ik langs een schijnbaar leeg raam liep, zag ik een meisje op het bed zitten, spelend met haar telefoon. Ze was buitengewoon knap, maar omdat ze in gedachten verzonken leek, liep ik door – dat wil zeggen, totdat ik dacht: dit is haar werk, en ik ben bereid om te betalen, ze moet haar telefoon wegleggen en aan het werk gaan! Ik liep terug naar het raam, ging ervoor staan tot ze me uiteindelijk opmerkte, en wees naar de deurknop.
Dit is geen goede strategie. Ze zei geen woord de hele tijd dat ik in haar kamer was, ze slaagde erin me de saaiste pijpbeurt te geven die ik ooit gehad had, en toen ik klaar was om een tandje bij te zetten, sleepte ze zich bovenop me, stopte het topje erin, hield de rest van mijn lul vast en rukte me af tot ik klaarkwam. Ik was te verbijsterd om er iets van te zeggen en te geil om er iets om te geven, maar ik heb me nog nooit zo teleurgesteld gevoeld in mijn leven.
Maar elk verhaal verdient een gelukkig einde, letterlijk. En hoewel dit misschien wel mijn slechtste seksuele ervaring ooit was, heb ik ook een van de allerbeste gehad in de buurt. Zoals ik al eerder heb gezegd, bestaat een van de straten uit verschillende gebouwen die tot een geheel zijn omgevormd, waar het voelt alsof je iets meer privacy hebt dan op de met toeristen volgepakte straten. Het was in een van die gebouwen, helemaal achteraan op de eerste verdieping, dat ik Camilla zag, een kort Latijns-Amerikaans meisje met mooie rondingen. Ze nodigde me niet per se uit om binnen te komen, maar ze glimlachte naar me en alles in die glimlach zei: alsjeblieft, als het iemand moet zijn, laat jij het dan zijn. Hoe kan je daar nee tegen zeggen? Terwijl ik me uitkleedde en opruimde, dacht ik aan al die oude, dikke, stinkende kerels waar meisjes als zij elke dag mee te maken hebben. Het voelde alsof ik het haar verschuldigd was om me zo goed mogelijk te gedragen, en, het liefst, het iets minder erg voor haar te maken.
Ik had haar betaald, dat wist ik, maar vanaf het moment dat ik naar haar toe liep, was ik dat helemaal vergeten. De manier waarop ze me in de ogen keek toen ze het condoom over mijn semi deed, hoe ze mijn buik aanraakte terwijl ze het hoofd gaf, en om de paar seconden opkeek om te zien of ik nog steeds genoot. Keer op keer had dit arme meisje te maken met de meest verschrikkelijke mannen, deze arrogante klootzakken, die alleen maar om zichzelf gaven, die hun rimpelige pik in haar drongen, om hem er pas weer uit te halen als een paar pufjes nauwelijks vloeibaar sperma het condoom hadden gevuld. Ze moest mensen neuken die ze buiten deze vier muren niet eens zou aanraken, mensen die ze verachtte, mensen die ze haatte, bedriegende, liegende snobs die alleen maar uit waren op een snelle knal. En nu, ondanks al deze vreselijke ervaringen, stond ze op, pakte mijn handen en hielp me haar slipje naar beneden te trekken.
Ik neukte haar. Natuurlijk neukte ik haar. Ik betaalde haar, en ze wist wat haar baan inhield. Haar neuken was onvermijdelijk. Maar het was anders. Noch ik, noch zij overhaastte iets. Ze probeerde het contact niet te vermijden, sterker nog: ze initieerde het, ze hield mijn heup vast terwijl ik haar van achteren nam, ze begroef haar nagels in mijn borst toen ze bovenop me zat. Telkens als onze blikken elkaar in de spiegel ontmoetten, glimlachte ze. Ik had nooit de behoefte om te buigen, om me beter voor te doen dan ik eigenlijk was, en dat waardeerde ze. Dit was geen zorgeloze, vrijblijvende seks die je achter de roodverlichte ramen van Amsterdam zou aantreffen, dit waren twee mensen die accepteerden dat met elkaar zijn het hoogtepunt van hun dag zou zijn, of misschien zelfs van hun jaar.
We neukten in elk standje dat ik maar kon bedenken, en haar glimlach toen ik klaarkwam was groter dan die van mij. Ze ging op het bed liggen en keek toe hoe ik mijn kleren weer aantrok. Ik liep naar de deur, klaar om te vertrekken, maar Camilla stond snel op en draaide me om. Ze ging op haar tenen staan, en ik moest mijn hoofd naar voren buigen zodat haar lippen de mijne kort konden raken. Ik voelde het nauwelijks — en toch was het veruit de meest betekenisvolle kus die ik ooit heb gehad.